Het zelf is een kern met kenmerken.

Ieder mens heeft een kern met kenmerken. Welke kenmerken behoren tot je kern dat zie je pas na jaren. Die kern blijft constant aanwezig en bij terugkijken op je leven zie je wat die kenmerken van je kern zijn. Het ‘ Zelf ‘ is die kern waaromheen alle andere kenmerken ronddraaien en zij proberen zich te verhouden tot de kern. Dat is soms zo moeilijk omdat ze niet aansluiten bij de kern, het past niet, en ze gaan dan verkrampen. O, gingen ze maar weg, al die kenmerken die zich Iet tot de kern kunne verhouden. Maar nee, ze verkrampen, verstarren, vergroten zichzelf en bedekken de kern volledig . Als dat proces volledig is, dan is het ‘ Zelf’  verstikt, verstopt, niet meer zichtbaar en ik zie dat moment als de breakdown, de instorting van de persoon. Depressie, burn-out, ik weet geen naam hiervoor.  Het is instorting van alles wat de persoon heeft opgehouden om te overleven. ‘. Net doen alsof’ lijkt zo makkelijk af te leren, je hoeft toch alleen maar te bedenken of te voelen wat je echt wilt?. Maar het probleem is dat je dat niet meer voelt, niet meer kan bedenken zelfs. De kern was nl bedekt met verkrampte en vergrote kenmerken, eigenschappen, die geen aansluiting vonden bij de kern maar wel de kern bedekten. En dus het Zelf bedekten.
Je kunt je niet meer verbinden met je kern, je ‘ wordt’ die kenmerken tijdelijk. Ja , dat is tijdelijk omdat het Zelf deze toestand niet kan volhouden, het Zelf wil namelijk gezien worden.
Eerst word je bang, je gaat twijfelen over alles, je weet niet meer wat goed of slecht is voor  je. Je houdt je vast aan onecht gedrag, vergroot je oppervlakkige waarden zoals geld, aanzien, schoonheid.
Daarna voel je pas hoe leeg je bent, je bent je Zelf kwijt.
Je kunt dus niet meer voelen wie je bent, wat je wilt.
Een ding heb je geleerd: de kenmerken die niet hij je kern konden aansluiten, die hebben je op dit punt gebracht van totale leegheid.
Die kenmerken moet je 
* loslaten
*weg doen
* afleren
Het goede nieuws is dat je op dit dieptepunt aangekomen niet anders meer kan dan opnieuw beginnen , omhoog klimmen. Kenmerken die niet bij je Zelf hoorden, hebben je bijna vernietigd, gedood. 
Ze hebben je Zelf onzeker gemaakt, nee, omdat ze niet pasten bij je, bij je kern, daarom werd je onzeker en bang.
Kenmerken die je Zelf onzeker  en bang maken moet je  loslaten, wegdoen, afleren.
Kenmerken die bij je kern horen, die je kunt aflezen uit je levensverhaal, kenmerken die er altijd waren en er nog steeds zijn, dat zijn de kenmerken die je Zelf in stand houden, sterk maken, doen floreren. Als je de dingen doet die bij je kern horen, dan voel je dat je leeft, dan ben je jezelf , dan voed je je Zelf.







Al een hele tijd volg ik Dirk de Wachter, psychiater en auteur van onder andere Vertroostingen. Dit boek heeft hij geschreven toen en nadat hij ernstig ziek was. Op welke manieren vindt een mens troost. 
Er worden meerdere manieren besproken, maar de essentie, het allerbelangrijkste ingrediënt van troost is Verbinding.
Vandaag trof mij een citaat van hem uit een interview van Humo Vandaag.
”Kwetsbaar zijn kun je alleen als je goed gedragen bent. En zelfs nog meer: Kwetsbaarheid is verbinding”.

Goed gedragen zijn leest hier als een voorwaarde voor het tonen van je kwetsbaarheid. Wat gebeurt er als je niet goed gedragen bent en je toch kwetsbaar opstelt. Mijn eerste reactie is dat je dan door je hoeven zakt, er is niemand die je opvangt, je bent overgeleverd aan de ander, hoe onveilig voelt dat. Angst. Misschien is dat ook wel aan de hand, dat je je niet kwetsbaar durft op te stellen omdat je je niet gedragen voelt. Het probleem is dan niet om te werken aan het leren kwetsbaar op te stellen, maar in het onderzoeken van het niet-gedragen voelen/zijn. 
Wat is dat ‘gedragen zijn’.  Een goede vraag, ik weet het antwoord niet, ik wil het wel graag onderzoeken.  Heb je anderen nodig om gedragen te zijn, of kun je ook jezelf dragen. Kun je jezelf aan je haren uit een moeras trekken, zoals Baron van Münchhausen dat kon? Mij lijkt van niet, dus ook jezelf dragen lijkt mij niet hetzelfde als gedragen zijn door een ander.
 In dit citaat zegt hij ook dat kwetsbaarheid verbinding is. 
Verbinding is kwetsbaarheid. Verbinding is gedragen zijn zodat kwetsbaarheid getoond kan worden. Niet gedragen zijn, dan is er geen verbinding. 
Vragen die ertoe doen, die mij wijzer maken, ik ga aan het werk.





“